Bakałowicz Władysław (1833–1903), malarz, syn Stefana i Franciszki z Gauczów, ur. w Chrzanowie 28 V. Kształcił się w malarstwie w Warszawie w l. 1846–52. Malował początkowo portrety pastelowe, potem kompozycje rodzajowe i historyczne. W r. 1859 wystawił w Tow. Przyjaciół Sztuk Pięknych w Warszawie obraz przedstawiający Sobieskiego. W r. 1863 wyjechał do Paryża, gdzie osiadł na stałe, naturalizował się i zdobył sympatję tak sfer artystycznych jak i społeczeństwa. Malował sceny rodzajowe, zabawy, uczty z XVII w. Jego sceny dworskie z czasów Henryka Walezego zyskały uznanie na wystawie Salonu paryskiego w r. 1877, jeden z nich jest w posiadaniu Muzeum Narodowego w Krakowie. Za obraz tego rodzaju dostał medal srebrny na wystawie w Lyonie r. 1878, i takiż na wystawie w Wersalu za Sokolnika r. 1881. Jego portret dr Friegla wystawiony w Salonie paryskim r. 1882, przez krytykę bardzo ceniony, uzyskał na wystawie wersalskiej medal złoty. Pozatem prace swoje wystawiał w Londynie, w Nowym Yorku i Wiedniu. Z licznych jego obrazów wymieniają: Posłuchanie u króla i scenę: Zwada. Na wystawie lwowskiej w r. 1894 był jego portret hr. Augustowej Cieszkowskiej. B. zmarł 15 XI 1903 w Paryżu. Obdarzony był ogromną łatwością malowania.  Obrazy jego zwykle były niewielkich rozmiarów. Zjawiska ujmował naturalistycznie, nie pomijając drobnych poufnych szczegółów, w czem przypomina malarstwo holenderskie bez jego groteskowości. Technika jego równie drobiazgowa, często wprost miniaturowa, w niczem nie zdradza wokół już kiełkujących i coraz bujniej rozwijających się dążeń impresjonistycznych. Koloryt jego czysty, świetny, żywy, o głębokiem nasileniu barw. W małżeństwie z aktorką Wiktoryną Szymanowską (zob. Bakałowiczowa Wiktoryna) miał syna Stefana (1857–po 1936), malarza.

Antoniewicz Jan Bołoz, Katalog II. Wystawy Sztuki Polskiej 1764–1886, Lw. 1894; Muzeum Narodowe w Krakowie, II. Katalog obrazów i rzeźb w. XIX i XX, Kr. 1905; Mayer, Künstlerlex.; Bötticher, Malerwerke d. 19 Jahr; Słown. Artystów Pol., I; Thieme-Becker; W. Enc. Il.

Helena d’Abancourt